Mikojan MiG-21 MF
MiG-21 to najliczniej budowany po II wojnie światowej samolot myśliwski, weteran wielu konfliktów zbrojnych, z których najbardziej znanym była wojna w Wietnamie, mimo przestarzałej konstrukcji eksploatowany w niektórych krajach do dzisiaj.
W latach 50. w ZSRR trwały prace nad naddźwiękowym myśliwcem frontowym. W biurze Mikojana opracowano samoloty doświadczalne Je-2 i Je-2A ze skrzydłem skośnym i Je-4 i Je-5 ze skrzydłem trójkątnym. Je-5 wyprodukowano w krótkiej serii pod oznaczeniem MiG-21. Próby w locie wykazały lepsze właściwości skrzydła trójkątnego. Przerwano prace nad Je-2, Je-2A i Je-4 i Je-5, koncentrując się na najbardziej udanym Je-6, będącym rozwinięciem Je-5. Je-6 z nowym silnikiem R-11F-300 oblatano w 1958. Wszedł do produkcji w 1959 jako MiG-21F. W 1960 weszła do produkcji wersja MiG-21F-13, uzbrojona w jedno działko i kierowane pociski rakietowe K-13, będące kopią amerykańskiego AIM-9 Sidewinder
Kolejną wersją był MiG-21PF, wyposażony w radar, mogący przenosić pociski rakietowe kierowane wiązką radarową RS-2US i na podczerwień K-13, bez stałego uzbrojenia strzeleckiego, z dodatkowym grzbietowym zbiornikiem paliwa, produkowana w latach 1962 - 1966. Następcą wersji PF był MiG-21PFM, produkowany w latach 1964 - 1968. MiG-21, Samolot był wyposażony w nowy fotel wyrzucany KM-1, co pociągnęło za sobą przekonstruowanie osłony kabiny. Wprowadzono powiększony statecznik pionowy i nowe skrzydło wyposażone w klapy z systemem zdmuchiwania warstwy przyściennej, co poprawiło charakterystyki startu. Zastosowano nowy kompleks celowniczy, pozwalający na atakowanie celów naziemnych bombami, kierowanymi i niekierowanymi pociskami rakietowymi. Pod kadłubem można było podwiesić zasobnik GP-9 z dwulufowym działkiem GSz-23. Trzecia generacja MiGów-21 powstała w oparciu o doświadczenia wyniesione z wojny wietnamskiej i izraelsko - arabskiej, które wykazały konieczność zwiększenia zasięgu i udźwigu uzbrojenia samolotu. Jako pierwszy pojawił się samolot rozpoznawczy MiG-21R, z powiększonym grzbietem kadłuba mieszczącym dodatkowy 340-litrowy zbiornik paliwa i drugą parą podskrzydłowych pylonów, przystosowaną do podwieszenia zbiorników. W 1965 opracowano wersję myśliwską MiG-21S ze zbiornikiem paliwa w powiększonym grzbiecie i czterema węzłami podwieszeń pod skrzydłami, przystosowanymi do przenoszenia uzbrojenia i dodatkowych zbiornikow paliwa, odziedziczonymi po wersji R. Samolot był wyposażony w nowy typ radaru RP-22 i celownika AS-PFD. Kolejną wersją był MiG-21SM, różniąca się od S nowym typem silnika R-13-300 i działkiem Gsz-23 zabudowanym na stałe w kadłubie. Wersja eksportowa, z silnikiem i radarem z wersji SM, produkowana w atach 1970 - 1975 nosiła oznaczenie MiG-21MF.
Polska zakupiła 120 samolotów MiG-21MF w latach 1972 - 1975. Były eksploatowane do 2002 r.
Prezentowany MiG-21 nr 9107 w specjalnym okolicznościowym malowaniu był samolotem dowódcy 10 PLM w Łasku, mjr pil. Dariusza Packa. Brał udział w ćwiczeniach NATO Orli Szpon, wykonał też 8 strzelań do celów powietrznych.
|
|
Rozpietość: | 7,15 m |
Długość: | 12,28 m |
Powierzchnia nośna: | 23 m2 |
Masa startowa: | 9400 kg |
Maksymalna prędkość: | 2230 km/h |
Pułap maksymalny: | 18 200 m |
Zasięg: | 1420 km |
Uzbrojenie: działko Gsz-23, 4 pociski rakietowe R-3S, R-3R lub R-60, wyrzutnie rakietowe lub bomby. |
Napęd: silnik R-13-300 o ciągu 63,6 kN z dopalaniem. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|