Republic F-84F Thunderstreak
Republic F-84F Thunderstreak to amerykański samolot myśliwsko - bombowy, w latach 50-tych podstawowy odrzutowy samolot uderzeniowy w służbie krajów NATO. Powstał jako udoskonalona wersja F-84E Thunderjet, ze skośnymi skrzydłami, wzorowanymi na myśliwcu North American F-86 Sabre. Prototyp samolotu, oznaczonego YF-96A, oblatano 3 czerwca 1950 r. Jego próby wykazały, że konieczne jest zastosowanie nowego silnika o większym ciągu. Wybrano brytyjski silnik Bristol Siddiley Sapphire, produkowany w USA pod oznaczeniem Curtiss YJ-65-W-1. Wybuch wojny w Korei wymusił konieczność zbudowania nowego samolotu myśliwsko - bombowego, przystosowanego do przenoszenia taktycznej broni jądrowej. Aby łatwiej było uzyskać dofinansowanie Kongresu na rozwój istniejącej konstrukcji, niż budowę nowej, oznaczenie zmieniono na F-84F. Rozwój samolotu stał pod znakiem wielu problemów z płatowcem i silnikiem, i dopiero w 1954 r. pierwsze F-84F weszły do służby w USAF.Była ona krótka, ponieważ jego przedłużające się narodziny w połączeniu z dynamicznym rozwojem samolotów odrzutowych w latach 50-tych sprawiły, że F-84F w momencie wejścia do służby był już samolotem mało nowoczesnym i jeszcze przed końcem dekady został wyparty przez maszyny o znacznie wyższych osiągach i bardziej zaawansowanym wyposażeniu. Łącznie do 1957 r. zbudowano 2348 egzemplarzy - 2111 w zakładach Republic w Farmingdale i 237 w General Motors w Kansas City. Powstała też wersja rozpoznawcza RF-84F Thunderflash.
Samoloty F-84F i RF-84F były w ramach Military Assistance Program (programu pomocy wojskowej dla krajów sojuszniczych Stanów Zjednoczonych) dostarczane w dużych ilościach europejskim krajom NATO. Największym użytkownikiem zagranicznym była RFN, która posiadała 450 samolotów. Francja zakupiła 328 samolotów, Belgia 197, Holandia 180, zaś Włochy 150. Na początku lat 60. F-84F zostały zastąpione w tych krajach (oprócz Francji) przez naddźwiękowe Lockheed F-104G Starfighter. Kolejnymi użytkownikami były Turcja, która otrzymała 125 samolotów od Niemiec i Holandii, oraz Grecja (91 samolotów). Ostatnie F-84F zostały wycofane przez Tureckie Siły Powietrzne w 1982 r.
Jedynym krajem, który samolotów F-84F i RF-84F użył bojowo, była Francja. Podczas kryzysu sueskiego, w październiku 1956 r., Francja wysłała w rejon konfliktu dwie eskadry F-84F, operujące z bazy Lydda w Izraelu i Akrotiri na Cyprze. Francuskie Thunderstreaki atakowały cele w pobliżu Kairu i Luksoru. Największym sukcesem było zniszczenie na lotnisku w pobliżu Luksoru 5 listopada 1956 r. 20 egipskich bombowców Ił-28. Francuzi stracili przy tym jeden samolot i pilota. F-84F wzięły też udział w grecko - tureckich starciach nad Cyprem, ale brak jest danych na temat rezultatów tych lotów.
Egzemplarz muzealny, numer FU-36 został przekazany przez Belgijskie Siły Powietrzne.
|
|
Rozpietość: | 10,05 m |
Długość: | 13,1 m |
Masa startowa: | 12 700 kg |
Maksymalna prędkość: | 1118 km/h |
Pułap maksymalny: | 13 500 m |
Zasięg: | 3724 km |
Uzbrojenie: 6 karabinów maszynowych Browning M-3 kalibru 12,7 mm - cztery w przodzie kadłuba nad wlotem powietrza i dwa w skrzydłach u ich nasady. Na czterech podskrzydłowych pylonach można było przenosić uzbrojenie podwieszane w postaci bomb i niekierowanych pocisków rakietowych lub dodatkowe zbiorniki paliwa o łącznej masie 2720 kg. Niektóre samoloty należące do USAF miały możliwość przenoszenia na lewym wewnętrznym pylonie bomby atomowej taktycznej bomby atomowej Mark 7 o mocy 1 kiloton. |
Napęd: silnik odrzutowy Wright J-65-W-3 o ciągu 32 kN lub W-7 o ciągu 34 kN. |
|
|
|
|
|
|
|